Mου έχεις τάξει μια εκδρομή μα είναι για μας η κάθε μέρα βροχή με 'χει κουράσει αυτή η διαδρομή ένα τοπίο όλο όχι και μη κι είναι η πόρτα κλειστή όμως για μένα ήσουν πάντα μια πληγή ανοιχτή μα που ξέρεις μπορεί να ταξιδέψουμε μια μέρα ή μια νύχτα μαζί θα 'θελα ξανά να με θες θα 'θελα αέρας να γίνεις να περνάω τις νύχτες που καις το πουκάμισο μου ν' ανοίγεις δεν είναι η αγάπη σαν εκδρομή είναι μια μάχη που 'χει και νικητή μα τι απ'τα δύο πονάει πιο πολύ η μοναξιά πονάει ή η επαφή μα που ξέρεις μπορεί να ταξιδέψουμε μια μέρα ή μια νύχτα μαζί κι είν' η πόρτα κλειστή όμως για μένα ήσουν πάντα μια πληγή ανοιχτή θα 'θελα ξανά να με θες θα 'θελα αέρας να γίνεις να περνάω τις νύχτες που καις το πουκάμισο μου ν' ανοίγεις να 'μαι φάντασμα στη σιωπή να 'σαι όλα αυτά που φοβάμαι κι ύστερα με ένα φιλί μεσ'τα χέρια σου να κοιμάμαι